وجود آيات و روايات فراوان در اسلام در مورد اهميت منابع طبيعي و محيط زيست، نشان از نقش و اهميت آنها داشته و مسئوليت مردم و مسئولين نظام را در حفظ و نگهداري اين مواهب الهي دوچندان مي نمايد كه در ذيل به برخي از آنها اشاره ميشود:
– وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (الرحمن – ۶ )
– وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (انعام ، ١۴١)
– أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلا يُؤْمِنُونَ ( انبيأ٣٠)
پيامبر اكرم (ص):
* ” كسي كه آب و خاك در اختيار داشته باشد و با وجود آن فقير و تهيدست زندگي كند از رحمت الهي دور خواهد بود ”
* ” هر كه درختي غرس كند تا به ثمر برسد ، خدا عوض آن در بهشت درختي براي او غرس مي فرمايد.”
* ” هروقت عمر جهان به آخر رسيده ، هرگاه قيامت بخواهد قيام كند و عالم بخواهد منقرض شود و در دست يكي از شما، نهال درختي باشد چنانچه بقدر كاشتن آن فرصت باشد، بايد آن را بكارد و از فرصت باقيمانده استفاده نمايد.”
از سوي ديگر رهبر معظم انقلاب اسلامي در خصوص منابع طبيعي فرمايشات و رهنمودهايي به شرح ذيل داشته اند:
– فرهنگ منابع طبيعي بايد به معارف عمومي تبديل شود.
– مسئله منابع طبيعي مسئله تجملاتي نيست، يك مسئله درجه دو نيست، بلكه مسئله حياتي است.
– همه مردم كشور بايد منابع طبيعي را بشناسند، مزايا، اهميت و احكام فقهي آن را بدانند و به وظايف
خود در قبال آن عمل نمايند .
– براي سرسبز نگه داشتن كشور بايستي نهضتي فراگير بر پا شود.
از آنجايي كه خداوند متعال، مسرفين و مبذرين را دوست نمي دارد لذا گاهي اوقات اين نگراني وجود دارد كه مبادا خداي ناكرده، بعضاً ناسپاسي و ناشكري ما سبب از دست رفتن اين نعمتها و مواهب الهي گشته و مسائل و مشكلاتي نظير خشكسالي، تگرگ، سرمازدگي،سيل، فرسايش خاك، رسوب و … حادث شوند.
(شكر نعمت ، نعمتت افزون كند كفر نعمت، از كفت بيرون كند)